Użytkowość[edytuj | edytuj kod]Épagneul breton jest psem należącym do legawców, wykorzystującym w polowaniu na drobną zwierzynę leśną i ptactwo "górny wiatr". We Francji do dziś jest jedną z najpopularniejszych ras myśliwskich. Liczne hodowle tej rasy występują także w Anglii oraz w Stanach Zjednoczonych.
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]Pies ten jest energiczny, lubiący towarzystwo ludzi, dzieci i innych zwierząt. Aktywny pies myśliwski, aportujący, pracujący i chętny do zabaw. Wymaga umożliwienia mu realizacji jego znacznych potrzeb ruchowych.
Popularność[edytuj | edytuj kod]W Polsce rasa ta jest rzadko spotykana.
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]Średnia długość życia u tej rasy to ok. 13 lat. Jest najmniejszym z psów zaliczanych do wyżłów.
Przypisy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]Pies ten jest energiczny, lubiący towarzystwo ludzi, dzieci i innych zwierząt. Aktywny pies myśliwski, aportujący, pracujący i chętny do zabaw. Wymaga umożliwienia mu realizacji jego znacznych potrzeb ruchowych.
Popularność[edytuj | edytuj kod]W Polsce rasa ta jest rzadko spotykana.
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]Średnia długość życia u tej rasy to ok. 13 lat. Jest najmniejszym z psów zaliczanych do wyżłów.
Przypisy
- ↑ Skocz do:1,0 1,1 Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 283.
- Skocz do góry↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 150.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 132. ISBN 83-7073-122-8.