Rys historyczny
W historii mopsa można znaleźć różne hipotezy pochodzenia jego przodków. Najbardziej wiarygodna (wg Veldhuisa) jest teoria, mówiąca o przybyciu mopsa z Chin szlakiem jedwabnym. Ta rasa, jak donoszą historycy i archeolodzy, mogła być tworzona nawet przez 1000 lat w obrębie Dworu Chińskiego. Odkrywane są szkielety mopsów w starych antycznych grobowcach z niemalże każdej dynastii. Do wojen opiumowych (XIX wiek) mopsy, jak i inne chińskie rasy miniaturowe, mogli posiadać tylko przedstawiciele dworu cesarskich Chin. Za hodowlę poza murami pałacu groziła kara śmierci. Te psy pozostawały przez setki lat tajemnicą zarówno dla świata, jak i samych Chińczyków. Sytuację zmieniły dopiero liczne potyczki wojskowe (w tym wyżej wspomniana wojna) oraz kontakty handlowe brytyjsko-chińskie, dzięki którym Brytyjczycy weszli w posiadanie chińskich małych psów do towarzystwa. W tym okresie zaistniała moda na tego typu psy, które były w posiadaniu m.in. królowej angielskiej. XX wiek okazał się najtragiczniejszy dla mopsów. Podczas rewolucji kulturalnej w Chinach doszło z rozkazu Mao Zedonga do wybicia 90% populacji, przetrwały niemalże tylko te z miast kolonialnych (Hongkong). Od tamtej pory zaczęto w Chinach psy uważać za luksus burżuazji. Dopiero w latach 90. zniesiono zakaz posiadania ich na terenie miast, wprowadzając jako ogranicznik wysokie opłaty[potrzebne źródło].
Wygląd
Mops o czarnym umaszczeniu
BudowaMops posiada krępe, zwarte ciało. Wzorzec tej rasy opisuje kufę jako "krótką, tępą i kwadratową".
Szata i umaszczenieNajczęściej spotykane umaszczenie to piaskowe z czarną maską, ale dopuszczalne jest także płowe, czarne i srebrzyste.
Zachowanie i charakterPies tej rasy jest kontaktowy i towarzyski, więc źle znosi długotrwałą samotność. Wykazuje dość znaczny stopień posłuszeństwa i szybko przystosowuje się do życia w rodzinie.
UżytkowośćMops jest typowym psem do towarzystwa.
Zdrowie i pielęgnacjaJest dobrze przystosowany do życia w małym mieszkaniu, nie wymaga całogodzinnych spacerów na świeżym powietrzu. Ze względu na zredukowaną kufę spotyka się u tej rasy problemy z oddychaniem oraz z gałkami ocznymi (za bardzo wystającymi z czaszki).
Ważne jest częste oczyszczanie fafli mopsa, by zapobiec dość częstemu problemowi występowania grzybicy w jego "zmarszczkach".
PopularnośćW Polsce mops staje się coraz bardziej popularny ze względu na niewielkie wymagania dotyczące utrzymania i pielęgnacji.
CiekawostkiW XVIII wieku jedno z towarzystw należących do loży masońskich założyło zakon na ziemiach niemieckich, którego symbolem stał się mops. Pies ten był postrzegany przez członków tego stowarzyszenia jako uosobienie zaufania i wierności. W 1745 roku oficjalnie powstał w Norymberdze Zakon Mopsów, do którego najczęściej należeli ewangeliccyszlachcice[4].
Obecnie w Chinach wartość mopsa sięga wartości rodzinnego samochodu[potrzebne źródło]. Tradycja zaczerpnięta z Dworu traktuje, że mopsy mogą być przekazywane jedynie jako prezent dla dobrej, lubianej, miłej osoby. Inaczej rzekomo nie posiadają duszy.
Przypisy
Bibliografia
Zobacz hasło mops w Wikisłowniku
W historii mopsa można znaleźć różne hipotezy pochodzenia jego przodków. Najbardziej wiarygodna (wg Veldhuisa) jest teoria, mówiąca o przybyciu mopsa z Chin szlakiem jedwabnym. Ta rasa, jak donoszą historycy i archeolodzy, mogła być tworzona nawet przez 1000 lat w obrębie Dworu Chińskiego. Odkrywane są szkielety mopsów w starych antycznych grobowcach z niemalże każdej dynastii. Do wojen opiumowych (XIX wiek) mopsy, jak i inne chińskie rasy miniaturowe, mogli posiadać tylko przedstawiciele dworu cesarskich Chin. Za hodowlę poza murami pałacu groziła kara śmierci. Te psy pozostawały przez setki lat tajemnicą zarówno dla świata, jak i samych Chińczyków. Sytuację zmieniły dopiero liczne potyczki wojskowe (w tym wyżej wspomniana wojna) oraz kontakty handlowe brytyjsko-chińskie, dzięki którym Brytyjczycy weszli w posiadanie chińskich małych psów do towarzystwa. W tym okresie zaistniała moda na tego typu psy, które były w posiadaniu m.in. królowej angielskiej. XX wiek okazał się najtragiczniejszy dla mopsów. Podczas rewolucji kulturalnej w Chinach doszło z rozkazu Mao Zedonga do wybicia 90% populacji, przetrwały niemalże tylko te z miast kolonialnych (Hongkong). Od tamtej pory zaczęto w Chinach psy uważać za luksus burżuazji. Dopiero w latach 90. zniesiono zakaz posiadania ich na terenie miast, wprowadzając jako ogranicznik wysokie opłaty[potrzebne źródło].
Wygląd
Mops o czarnym umaszczeniu
BudowaMops posiada krępe, zwarte ciało. Wzorzec tej rasy opisuje kufę jako "krótką, tępą i kwadratową".
Szata i umaszczenieNajczęściej spotykane umaszczenie to piaskowe z czarną maską, ale dopuszczalne jest także płowe, czarne i srebrzyste.
Zachowanie i charakterPies tej rasy jest kontaktowy i towarzyski, więc źle znosi długotrwałą samotność. Wykazuje dość znaczny stopień posłuszeństwa i szybko przystosowuje się do życia w rodzinie.
UżytkowośćMops jest typowym psem do towarzystwa.
Zdrowie i pielęgnacjaJest dobrze przystosowany do życia w małym mieszkaniu, nie wymaga całogodzinnych spacerów na świeżym powietrzu. Ze względu na zredukowaną kufę spotyka się u tej rasy problemy z oddychaniem oraz z gałkami ocznymi (za bardzo wystającymi z czaszki).
Ważne jest częste oczyszczanie fafli mopsa, by zapobiec dość częstemu problemowi występowania grzybicy w jego "zmarszczkach".
PopularnośćW Polsce mops staje się coraz bardziej popularny ze względu na niewielkie wymagania dotyczące utrzymania i pielęgnacji.
CiekawostkiW XVIII wieku jedno z towarzystw należących do loży masońskich założyło zakon na ziemiach niemieckich, którego symbolem stał się mops. Pies ten był postrzegany przez członków tego stowarzyszenia jako uosobienie zaufania i wierności. W 1745 roku oficjalnie powstał w Norymberdze Zakon Mopsów, do którego najczęściej należeli ewangeliccyszlachcice[4].
Obecnie w Chinach wartość mopsa sięga wartości rodzinnego samochodu[potrzebne źródło]. Tradycja zaczerpnięta z Dworu traktuje, że mopsy mogą być przekazywane jedynie jako prezent dla dobrej, lubianej, miłej osoby. Inaczej rzekomo nie posiadają duszy.
Przypisy
- Skocz do góry↑ Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. s. 183.
- Skocz do góry↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 181.
- Skocz do góry↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 359.
- Skocz do góry↑ Hans Räber "Encyklopedia Psów Rasowych" Tom I, str. 636
Bibliografia
Zobacz hasło mops w Wikisłowniku
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003
- Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999
- David Alderton "Psy"', Wiedza i Życie, Warszawa 2006
- Ammy Marder, Debra Horwitz: Nasz pies. Poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 83-05-13030-4.
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.